Happy Holidays

Basje is met vakantie.

THE FUTURE

Oké, het verhaal is simpel. Een man, een vrouw: beiden zijn halverwege de dertig. Ze wonen in Los Angeles, ze hebben een relatie. Gelijktijdig raken ze in een midlifecrisis. In de paniek die ontstaat, zet zij hun relatie op het spel. Ze komt bij hem terug, hij vergeeft haar: happy end. Toch kun je The Future, de tweede speelfilm van alleskunner Miranda July, niet snel simpel noemen. Al was het maar omdat de film én een kruipend T-shirt én een man die de tijd stil kan zetten én een pratende kat bevat.

In Ingeblikt, mijn filmrubriek voor Passionate Platform, behandel ik deze maand Miranda July's The Future. Lees hier verder.

THE TALENTED MR. RIPLEY / JAWS

De uitslag van de vorige Slagschaduw is bekend! In deze aflevering met watertthema combineerde ik de moordscène op zee uit The Talented Mr. Ripley met de beruchte strandscène uit Jaws. Bekijk hier de twee desbetreffende scènes en lees mijn tekst Watervrees.

En er staat ook alweer een nieuwe Slagschaduw online om je hoofd op te breken, getiteld Het paradijs. De illustratie vind je hierboven. Lees hier de tekst waar het om gaat - en raad mee.

Nieuwe filmrubriek in Subbacultcha

In het toch al zo minuscule Subbacultcha (dat op ansichtkaartformaat verschijnt) had ik tot voor kort slechts een halve pagina tot mijn beschikking om mijn grootse filmliefde in te proppen. De andere helft was voor de thuiskijktip van mijn collega-filmfanaat Gert Verbeek.
Sinds deze maand krijgen wij filmnerds echter maar liefst twee pagina's toebedeeld. Op de ene mogen Gert en ik nog twee extra bioscooptips kwijt, op de andere pagina is mijn rubriekje Spitting Image van start gegaan, ondertitel: "Same shot, different movie".
Lees hier de Subbacultcha online. Ik heb 'm alvast opengeslagen voor je.

DAS WEISSE BAND / LE QUATTRO VOLTE

Deze week op tv

Das weisse Band
Michael Haneke, 2009

Le quattro volte
Michelangelo Frammartino, 2010

Twee films die helemaal niks met elkaar te maken hebben: Michael Haneke's deprimerende Das weisse Band, over een kleine Duitse dorpsgemeenschap waar vlak voor WOI akelige gebeurtenissen plaatsvinden, en Le quattro volte, een Italiaanse film over de cyclus van leven en dood die een stuk lichter van toon is.

Of nu ja... helemaal niks? Beide films werden gemaakt en spelen zich af in Europa. Beide films zijn gesitueerd in kleine, agrarische gemeenschappen. Beide films maken gebruik van lange scènes, schaarse dialogen en buitengewoon mooie beelden. Beide films maakten recent grote indruk op me en beide films zijn dit weekend te zien. Thuis, op uw tv.

Das weisse Band
vrijdag 3 mei, 23.00, ned 2

Le quattro volte
zaterdag 4 mei, 00.05, ned 2

SUNSET BOULEVARD / MULHOLLAND DR

Grijs vult het beeld. Langzaam beweegt de camera naar achteren en onthult de tekst die op de zijkant van een stoep gestencild staat: SUNSET BLVD. De camera pauzeert kortstondig, hysterische blazers geven aan: dit verhaal heeft geen happy ending. De camera beweegt verder naar achteren, Sunset Boulevard over: de straat waar Hollywood ooit zijn eerste studio bouwde. De beweging van de camera herinnert aan een neerwaartse spiraal. Gauw zullen we kennismaken met onze protagonist: een dode schrijver, face down in een zwembad. Billy Wilder, regisseur en co-scenarist van Sunset Boulevard (1950), doet er niet lang over om zijn boodschap mee te geven: Hollywood eet je levend op. lees verder

Ingeblikt, mijn filmrubriek voor literair tijdschrift Passionate, is voortaan voor iedereen vrij toegankelijk. Onder de naam Passionate Platform verhuist het tijdschrift namelijk van papier naar het interweb, en wel hiero.

Er verschijnt ongeveer eens in de maand een nieuwe editie van Ingeblikt. Mijn bijdrage van deze maand, Verdwaald in Hollywood, trekt een vergelijking tussen Billy Wilders film noir-klassieker Suset Boulevard en David Lynch' meest geliefde film Mulholland Dr. Lees hier het complete stuk.